Gününüzün büyük bir kısmını çalışarak geçiriyorsunuz. İşe ayırdığınız zaman eve ve özel hayatınıza ayırdığınız zamandan daha fazla. Eğer sevdiğiniz ve keyif aldığınız, sizi maddi ve manevi tatmin eden bir işte çalışıyorsanız, Siz çok şanslı azınlıktansınız .

Üniversiteden yeni mezun oldunuz. Hayalleriniz var. Büyük hayaller. Çok kısa sürede çok yükseklere erişme hayalleri. İş başvuruları yapıyorsunuz. İşe başlıyorsunuz. Eğer çalıştığınız işyeri size veya çalışan tüm personele ve emeğe değer veriyorsa, Maddi açıdan da tatmin ediyorsa sizde o şanslı azınlıktansınız.

Burada azınlık kelimesini kullanıyorum. Piyasa öyle bir şey ki; dışardan göründüğü gibi masum değil; evet bunun içine girmeyen bilemez denildiğini çok duymuşuzdur. Hayat sizleri birçok insanla karşılaştıracak. Öyle kişilerle karşılaşıyorsunuz ki; kendi çıkarı doğrultusunda hareket eden, kendi eğitim seviyesine bakmaksızın tecrübesinin arkasına sığınarak çalışanını küçük gören, toplumda bile rencide etmeyi kendine görev edinmiş kişiler. Böyle zihniyetteki kişilerle çalışanlara da şanssız azınlık demek isterdim.

Ne yazık ki ; durum böyle değil. Hayat süresince nice amatör yöneticilerle karşılaşacağız. Yine de umuyorum ki durum inşallah benim düşündüğüm gibi değildir, Bu konuda yanılmak çok isterim. İşinden maddi veya manevi tatmin duymayanlar günümüzde çoğunlukta.

Peki ama neden işlerimizden memnun değiliz?
 
Çalıştığımız şirket, yöneticimiz, iş yapma biçimleri, iş arkadaşlarımız, müşterilerimiz...kötü olan onlar mı?

Peki ya biz ? Ne arıyoruz ve neyi bulamıyoruz ?
Kendimize bu soruları ne kadar sık soruyoruz?
Ve ne kadar samimi, tarafsız, mazeretsiz cevaplar verebiliyoruz?

Ne için çalışıyorsunuz?

Günümüzde çalışma dünyasındaki "itici gücün" ne olduğu giderek daha çok sorgulamaktadır.
İşinizden ne beklediğinizi tam olarak biliyor musunuz ?
Çalıştığınız iş yeri insana, emeğe ne kadar değer veriyor ?
Halen çalıştığınız işin size neler verebileceğini biliyor musunuz?

Ne istediğinizi bilmiyor olabilirsiniz, Veya çalıştığınız işyeri istediklerinizi size veremiyor olabilir. Her iki durumda da mutlu olmanız mümkün değildir.

Sadece hedef belirlemek de yetmez. Yeteneklerinizi ve becerilerinizi de sorgulamanız lazım. Devamlı kendinizi geliştirmeniz lazım.

"Ben ne yapabilirim?"

Yeter mi?
Hayır.
Kişilik özelliklerinizi, eğitiminizi, ilgi alanlarınızı, sizi mutlu ve mutsuz kılan unsurları da düşünmeniz lazım. Beklentilerinizi netleştirmeniz lazım. Ve bütün bunları kağıda dökmeniz lazım. Çünkü ancak düşüncelerinizi yazılı hale getirirseniz hayal olmanın ötesine geçer, gerçeklik kazanırlar.

Başarı hayalle gerçeğin ideal birleşimidir.

İş dünyasında ilerleyebilmek için "kişisel vizyon", "bireysel hedefler", "kişisel gelişim planı" kavramları giderek önem kazanmaktadır. Artık sadece okulda öğretilenler yeterli değildir.

Kariyer merdiveninin basamaklarında ilerlemek için 4 temel koşul:

• Bireysel hedefler ve ilgi alanları netleştirmek,
• Çevre ve üst yönetim ile başarılı iletişim kurmak,
• Gelişmeleri takip etmek ve sürekli öğrenmek,
• Sürekli güncellenen aksiyon planları geliştirmek ve uygulamaya geçirmek.

Bu 4 temel koşulu çalıştığınız iş yerinde bulamıyorsanız. yapacağınız kendinizi maddi ve manevi tatminsizliğe itmeden bu emellerinize kavuşacağınız yeni fırsatlar yaratmak.

Bu yazım biraz özel olacak ama daha bir sene öncesine kadar birçok şeyi paylaştığımız arkadaşlarımıza sitem mahiyetinde birşeyler yazmaya çalışacağım.

Umuyorum ki en azından bu yazıyı okuyanlar ilgilenecektir.

Sevgili Arkadaşlar , Tam bir buçuk yıl önce okulumuzdan mezun olduk. Bu uzun süre içerisinde birbirimizle olan bağımız koptu. Artık birbirimizi göremez ve haber alamaz olduk. Mezuniyetten sonra herkes birbiriyle iletişimi kesmeyelim diye sözleşti ve de yeminler verdi. Ama iletişimimizi zamana bırakarak kestik. Bu süre zarfında;

Erkek arkadaşlarımızdan bir kısmı askerliğini yaptı veya halen yapmakta,
Kimi arkadaşlarımız evlendi,
Kimi arkadaşlarımız işe girdi.

Ve onlarla artık görüşemez olduk. Artık bu durumu tersine çevirmemizin vakti gelmedi mi ?.

Bizleri tekrardan bir araya getirecek olan yahoo üzerine bir grup kurduk. Hatta bir web sayfası hazırlığı içerisine girdik. Eskisi gibi biraraya gelemezsek te bir buluşma noktamız olacaktı ve bu sayede de irtibatı koparmamış olacaktık.

2 yılı aşkın bir süreden beri internet üzerinde grup ve web sayfası AKTİF durumda. Sağ olsun birkaç arkadaşımız dışında ilgi gösteren pek olmuyor. Bundan sonra herkesten ilgi umuyorum. Bunun için sizlerin yardımı bekliyorum....

Elimizde yeterli dokuman olması durumunda; sizlere her zaman faydalı olabilecek bir site haline getirmeyi düşünüyorum. Tabi ki bunun içinde sizlerin yardımlarını bekliyorum. Sevgilerimle .......
 

Üniversite bitti.

Bu tarihi çoğumuz unutmayacağız. Kimimize göre kurtuluş günü, kimimize
göre artık hayat boşluğuna atıldığımız gün, kimimize göre 4 yıl boyunca çok şeyi paylaştığımız arkadaşlardan dostlardan ayrıldığımız gün….

Tören esnasında sevinçliydik, hep bir aradaydık. Keplerin havaya atıldığı o anda, işte son dakikalar diyerek içime bir özlem doğmaya başlamıştı bile,
ve çok değil yarım saat sonra ortada kimse kalmadı. Aradım, aradım ama nafile…Artık hepimiz kendi derdimize düşmüş, gerçek yaşam yüzünü göstermeye başlamıştı…Elbette çoğu şeyin farkına sizde vardınız. Kim varmaz ki; 4 yıl boyunca beraber ol, çok şey paylaş ve sonra ayrıl… Gerçi buda doğanın bir kuralı değil mi?

Bu zamana kadar birimiz hepimiz içindik. Ama bu zamandan sonra….. İnşallah yanılıyorumdur. Eski birlikteliği sağlayabilir miyiz?. bilemiyorum. Belki yarın yakın dostlarımızla özel günlerde görüşeceğiz ama bunlar parmakla sayılacak kadar mı olacak ?

Ve mühendis olduk, Artık teknolojinin getirilerinden faydalanması bilmeliyiz. Sanal ortamda oluşturduğumuz gruplar sayesinde sizlerle ayrı olduğumuzu unutturacak, düşüncelerimizle hep bir arada olacağımız daha mutlu günler yaşamamız dileğiyle…

İki öncesinde fakültemizde birşeylerin eksik olduğunu fark etmiştik. Fakültemizi canlandırmak için; o günün öğrencileri bugünün Metalürji ve Malzeme Mühendisleri olarak kampüse bir renk katmak amacıyla yine bölüm arkadaşım Fatih Mehmet Öz’le birlikte yaklaşık 400 oyuncu ve fakülte genelinde 4000, kampus genelinde yaklaşık 7000 öğrenciye hitap eden bir turnuva düzenleyerek yola çıktık. Bu dönemde ülkemizin ekonomik krizde olması bizleri yıldırmadı, ve 20 civarında sponsorla turnuvayı düzenledik. Başarımız beklenenin üzerindeydi.

Daha sonraları Mühendislik Fakültesi Sağlık Spor Kültür sorumluları olarak turnuvanın ikincisini düzenledik. Bizle bu görevi başarıyla yürüttük. Bundan sonraki görevi teslim edeceğimiz arkadaşlarımıza şimdiden başarılar diliyorum. Bundan sonraki senelerde bu görevi yürütecek arkadaşlarımıza fiilen yardımcı olmazsak ta gönlümüzle, fikirlerimizle hep yanlarında olacağımızı belirtmek isterim

Görevimiz itibariyle üniversite içinde birçok kişiyle tanıştık, dostluklar yaşadık. Başta Fakülte sekreterimiz Nafi Filiz ’e, Dekan yardımcılarımıza, üniversite spor müdürü Recep Ece ‘ye, yazı işlerinden Yücel Abi ‘ye, Emin Abi ‘ye, İnşaat bölüm sekreteri Ömer Abi ‘ye, Halı saha görevlileri Nurettin ve Ali Abi’ye  ve tüm tanıdıklarımıza teşekkür ediyorum .

Ana Sayfaya Dön